آهنگ‌ ها و گروه های معروف متال

موسیقی هوی متال به عنوان یکی از پویاترین و پرطرفدارترین سبک‌های موسیقی در دنیای امروز شناخته می‌شود. این سبک موسیقی در اواخر دهه 1960 با ظهور گروه‌هایی مثل بلک سبث (Black Sabbath)، لد زپلین (Led Zeppelin) و دیپ پرپل (Deep Purple) شکل گرفت و تحولی عظیمی در دنیای موسیقی ایجاد کرد. در این مقاله، به تاریخچه هوی متال و زیرسبک‌های مختلف آن خواهیم پرداخت و بررسی خواهیم کرد که چگونه این سبک در گذر زمان تکامل یافته و با دیگر سبک‌های موسیقی ترکیب شده است.

 

تاریخچه ی متال

در سال ۱۹۶۸، سه گروه موسیقی که بعدها نقش اصلی در شکل‌گیری سبک هوی متال داشتند، تشکیل شدند: لد زپلین، بلک سبث و دیپ پرپل.

در همین سال، گروه استپن‌ولف در ترانه معروف خود به نام Born to Be Wild  عبارت «heavy metal thunder (غرش هوی متال)  را به‌کار برد و  به‌طور غیررسمی، نام این سبک جدید را به مردم معرفی کرد.

هوی متال سبکی تغییر یافته از راک بلوز بود و تحت تاثیر فرهنگ و روحیه شورشی، ضدفرهنگی و هنجارشکن شکل گرفت. گیتاریست گروه بلک سبث، تونی آیومی، به‌دلیل حادثه‌ای صنعتی دیگر نمی‌توانست مانند قبل گیتار بنوازد. او مجبور شد گیتارش را برای راحت‌تر شدن نواختن، پایین‌تر کوک کند و بیشتر به آکوردهای قدرتی (Power Chords) با انگشت‌گذاری ساده‌تر تکیه کند. این ویژگی باعث شکل‌گیری صدای سنگین و ضربه‌ای بلک سبث شد و در نهایت صدای هوی متال را شکل داد. تا میانه‌های دهه ۱۹۷۰، سه گروه پیشگام هوی متال یعنی لد زپلین، بلک سبث و دیپ پرپل دیسبند شدند همین موضوع باعث شد که شدت توجه رسانه‌ها روی هوی متال برداشته شود و سبک پانک راک جایگزین آن شود.

 

ظهور پانک راک

پانک راک در دهه ۱۹۷۰ با تغییرات فرهنگی و اجتماعی ظهور کرد. ابتدا، کلمه «پانک» معنی توهین‌آمیز داشت، اما کسانی که از جامعه کنار گذاشته شده بودند این کلمه را با افتخار پذیرفتند. به همین دلیل، موسیقی پانک همیشه حال‌ و هوای «بیرون از دایره بودن» را با خود دارد.

عبارت «خارج از دایره» در مورد موسیقی پانک، یعنی گروه‌ها و افراد پانک خود را از موسیقی و فرهنگ اصلی و رایج آن زمان جدا می‌کردند و به دنبال سبکی خاص و متفاوت بودند که با هنجارهای اجتماعی و فرهنگی رایج تضاد داشت.

پانک بیشتر یک پدیده بریتانیایی بود. گروه‌های پانک به‌طور مستقل ضبط‌های ساده و خانگی انجام می‌دادند و به موسیقی‌های تجاری‌ و پیچیده بی‌توجه بودند. این سبک همچنین به‌طور صریح فرهنگ هیپی‌ها را رد می‌کرد؛ هیپی‌ها مخالف جنگ، زندگی شهری و محدودیت‌های اجتماعی بودند و به زندگی ساده و هنری علاقه داشتند. پانک بیشتر شورشی، ضداقتدارگرایانه و هدفش شوکه کردن جامعه بود.

ویژگی‌های موسیقی پانک شامل ریف‌های ساده گیتار، خطوط بیس ساده و ضرب‌آهنگ ۴/۴ بود. گروه‌هایی مثل Ramones، The Clash از نمایندگان برجسته این سبک بودند.

پانک پس از مدت کوتاهی به دو شاخه تقسیم شد:

نیو ویو (New Wave) که محبوبیت بیش‌تری داشت و هاردکور پانک  (Hardcore Punk) که بیشتر ریشه‌ای و غیرتجاری بود.

 

نیو ویو

در سال ۱۹۷۷، سبک موسیقی نیو ویو از ترکیب پاپ و پانک (New Wave) به‌وجود آمد. این سبک بیشتر به عنوان نسخه‌ای «آمریکایی‌شده» از پانک شناخته می‌شد. افرادی که این سبک را معرفی کردند، از اصطلاح نیو ویو استفاده می‌کردند تا از تصویر منفی‌ای که پانک بریتانیایی به همراه داشت، فاصله بگیرند.

سبک نیو ویو شامل ملودی‌های پاپ بود و نگرشی طعنه‌آمیز و انتقادی از پانک داشت. در این سبک از موسیقی الکترونیک و تم‌های دیسکو استفاده می‌شد. 

یکی از آهنگ‌های برجسته نیو ویو،«My Sharona»  از گروه The Knack بود که در سال ۱۹۷۹ به شماره ۱ بیلبورد رسید.

گروه‌هایی مثل Blondie، The Police، The Cars  و The B-52s از جمله مهم‌ترین نمایندگان این سبک بودند.

 

پست پانک

پست پانک (Post-Punk) سبکی است که در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 به‌وجود آمد این سبک با تفاوت‌های زیادی در صدا و ساختار، ادامه‌دهنده پانک راک بود. پس از ظهور پانک راک، گروه‌های پست پانک تلاش کردند تا از محدودیت‌های پانک فراتر روند و به تنوع بیشتری در صدای خود بپردازند. پست پانک از ملودی‌های پیچیده‌تر، ابزارهای موسیقی جدید و ساختارهای متفاوت در آهنگ‌هایش استفاده می‌کرد.

پست پانک با گیتارهای تیز و خشن، ریتم‌های غیرمعمول، صداهای الکترونیک و صنعتی شناخته می‌شود. وکال‌ها در این سبک معمولاً برخلاف پانک، به جای فریادهای خشمگین، به شکلی سرد و غمگین اجرا می‌شدند. این سبک از نظر احساسی پر از تنش بود و بیشتر به جنبه‌های تاریک و عاطفی زندگی پرداخته می‌شد.

آهنگ‌های پست پانک معمولاً به موضوعات فلسفی یا اجتماعی می‌پرداختند و با نگاهی منفی به جامعه نگاه می‌کردند. گروه‌های برجسته‌ای مانند Joy Division، Siouxsie and the Banshees و The Cure هر کدام نقش اساسی در تعریف و شکل‌دهی به این سبک داشتند.

 

هاردکورپانک

هاردکور پانک(Hardcore Punk)  در سال 1981 به عنوان سبکی بسیار سریع‌ و خشن‌تر از پانک راک معرفی شد.

ویژگی‌های اصلی هاردکور پانک شامل وکال‌های خشن، موسیقی سریع و خیلی بلند بود. در این سبک سازها به‌طور غیرقابل کنترلی برای رسیدن به بالاترین حجم صدا رقابت می‌کردند.

گروه‌های مهم و نماینده هاردکور پانک Bad Brains، Dead Kennedys، The Misfits و آثار اولیهBeastie  Boy بودند.

 

گلم متال

گلم متال (Glam metal) سبکی از هوی متال است که در اوایل دهه 1980 در آمریکا پدیدار شد. این سبک ترکیبی از هوی متال کلاسیک و موسیقی پاپ است.

گلم متال با گیتارهای پرقدرت و سریع، وکال‌هایی که به سبک پاپ نزدیک بودند و ظاهری برجسته و پر زرق و برق شناخته می‌شد. این سبک حتی در ویدیوهای موسیقی از نمایش‌های بصری اغراق‌آمیز استفاده می‌کرد که مشابه نمایش‌های راک و پاپ آن زمان بود.

گروه‌های مهم گلم متال شامل Poison، Def Leppard، Twisted Sister و Ratt بودند. این گروه‌ها توانستند موفقیت‌های زیادی در دوران اوج این سبک کسب کنند و در دهه 1980، ویدیوهایشان در شبکه‌هایی مانند  MTVبه شدت پر بازدید شد.

 

ترش متال

در سال ۱۹۸۳ با شکل‌گیری گروه Metallica، سبک ترش متال به اوج خود رسید. این سبک زمانی به وجود آمد که موزیسین‌ها درام‌های دابل‌بیس و گیتار را با سرعت و خشونت پانک هاردکور ترکیب کردند.

ترش متال به‌عنوان واکنشی علیه گلم متال شکل گرفت. این سبک همچنین الهام‌بخش سبک‌های افراطی‌تر متال، مثل بلک متال شد.

آهنگ‌های ترش متال سرعت بالایی دارند و اغلب به‌صورت تند و بدون وقفه اجرا می‌شوند. وکال‌ها معمولاً فریادهایی پرانرژی و خشن هستند. گیتار در این سبک با تکنیک‌هایی مانند «شردینگ» نواخته می‌شود که نوازنده در آن با سرعت بالا آکوردها و تک‌نوازی‌ها را اجرا می‌کند.

راک آلترناتیو

در سال ۱۹۸۸، سبک راک آلترناتیو به‌طور چشمگیری در دنیای موسیقی شناخته شد. این سبک توسط گروه‌هایی مثل R.E.M.  و The Replacements شکل گرفت. آلترناتیو به‌دلیل تاکید بر حس استقلال و غیرتجاری بودن، به سرعت محبوب شد و بیشتر از طریق لیبل‌های مستقل منتشر می‌شد.

این سبک گاهی «راک کالجی» هم نامیده می‌شد، چون بیشتر در ایستگاه‌های رادیویی دانشگاه‌ها پخش می‌شد. در همان سال، بیلبورد چارت «آهنگ‌های آلترناتیو» را راه‌اندازی کرد که نشان‌دهنده اهمیت روزافزون این سبک بود. موسیقی آلترناتیو ترکیبی از سبک‌های مختلف با تأثیرات پانک و پست‌پانک بود که خارج از جریان اصلی قرار داشت. یکی از آهنگ‌های مهم این دوره «It’s the End of the World As We Know It» از R.E.M بود.

 

ظهور گرانج

گرانج سبکی بود که از سیاتل شروع شد و در اوایل دهه ۱۹۹۰ تاثیر زیادی بر موسیقی داشت.

در سال ۱۹۹۱، گرانج موسیقی را به‌طور قابل‌توجهی تغییر داد. اولین جشنواره موسیقی Lollapalooza برگزار شد و انتشار آلبوم Nevermind از Nirvana، دو اتفاق مهمی بودند که باعث این تغییر شدند. این دو رویداد، موسیقی آلترناتیو را که تا آن زمان در جریان اصلی نبود، به مرکز توجه تبدیل کرد.

جنبش گرانج ابتدا حول لیبل مستقل Sub Pop در سیاتل شکل گرفت. صاحبان این لیبل با هوشمندی موسیقی پانک شمال غربی را به بازار معرفی کردند و رسانه‌ها این موسیقی را «گرانج» نامیدند. این سبک ترکیبی از پانک و متال بود که با صدای خاص سیاتل شناخته می‌شد. گرانج با افکت‌های صدای سنگین، گیتارهای با کوک پایین، بیس قوی و ملودی‌های ساده شناخته می‌شد. گیتاریست‌های گرانج بیشتر بر روی ملودی و ساختار آهنگ تمرکز داشتند.

گروه‌هایی مانند Nirvana، Pearl Jam، Soundgarden  و Stone Temple Pilots از مهم‌ترین نمایندگان این سبک بودند و تاثیر زیادی بر موسیقی دهه ۱۹۹۰ و بعد از آن گذاشتند.

 

متال آلترناتیو

متال آلترناتیو در سال ۱۹۹۱ با انتشار آلبوم Black Album  از Metallica به یکی از لحظات تعیین‌کننده موسیقی تبدیل شد. این آلبوم نه تنها نقطه عطفی برای گروه Metallica بود، بلکه تاثیری بزرگ بر تعریف و گسترش این سبک گذاشت. اصطلاح «متال آلترناتیو» به گروه‌هایی گفته می‌شد که متال را با سبک‌های مختلفی مثل پانک، فانک، هیپ‌هاپ، پراگرسیو و راک ترکیب می‌کردند.

آهنگ Nothing Else Matters  از Metallica که در سال ۱۹۹۱ منتشر شد، به یکی از آثار شاخص این سبک تبدیل شد. گروه‌هایی مانند Alice in Chains، Tool، Faith No More و a Metallic(پس از ۱۹۹۰) از مهم‌ترین نمایندگان متال آلترناتیو بودند و تاثیر زیادی بر موسیقی دهه ۱۹۹۰ گذاشتند.

این هنرمندان دو ویژگی مشترک داشتند: تمایل به آزمایش با سبک‌های مختلف متال و رد زیبایی‌شناسی گلم متال که در دهه ۱۹۸۰ محبوب بود.

 

نو متال 

نو متال در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ به جریان اصلی موسیقی وارد شد و از متال آلترناتیو هم محبوب‌تر شد. توجه بسیار زیاد به این سبک باعث شد صدای نو متال استانداردتر شود.

نو متال با استفاده از عناصر هیپ‌هاپ، مثل دی‌جی‌ها، ترن‌تیبل‌ها و خوانندگی به سبک رپ شناخته می‌شود. گیتاریست‌های این سبک معمولاً از گیتارهای هفت‌سیم استفاده می‌کنند که صدای سنگین‌تری دارد.

آهنگ In The End از Linkin Park که در سال ۲۰۰۰ منتشر شد، یکی از معروف‌ترین آثار نو متال است. گروه‌های برجسته این سبک Slipknot، Linkin Park، Limp Bizkit، Papa Roach، P.O.D.، Korn  و Kid Rock بودند.

 

پست گرانج

پس از مرگ ناراحت‌کننده کورت کوبین، خواننده گروه Nirvana، در سال ۱۹۹۴، جنبش گرانج تقریبا تمام شد و سبک جدیدی به نام پست گرانج شکل گرفت. این سبک نوعی موسیقی ملایم‌تر و پاپ‌محور بود که هنوز ویژگی‌هایی از گرانج را در خود داشت. 

اشعار این سبک معمولا به موضوعات عمومی‌تری مانند روابط عاشقانه و احساس تعلق می‌پرداخت.

آهنگ Push از Matchbox Twenty که در سال ۱۹۹۶ منتشر شد، یکی از آثار شاخص این سبک است. گروه‌هایی مانند Foo Fighters، Live، Creed، Matchbox Twenty  و Bush از نمایندگان برجسته پست گرانج بودند و این سبک را به یکی از جریان‌های مهم موسیقی در دهه‌های پایانی قرن بیستم تبدیل کردند.

 

پاپ پانک

در اوایل دهه ۱۹۹۰ سیاتل مرکز موسیقی بود اما در اواسط تا اواخر دهه ۱۹۹۰ کانون توجه به کالیفرنیا تغییر کرد. با کاهش محبوبیت گرانج، یک گونه جدید از پانک راک به نام پاپ پانک در کانون توجه قرار گرفت. این سبک که ریشه در صحنه پانک کالیفرنیا داشت، توسط گروه‌هایی مثل  Weezer و Green Day به اوج رسید و جایگاه ویژه‌ای در موسیقی آن زمان پیدا کرد.

پاپ پانک با ترکیب آوازهای پاپ به همراه ریتم‌های تند گیتار و بیس سبک پاپ راک شناخته می‌شود. یکی از آهنگ‌های شاخص این سبک When I Come Around از Green Day بود که در سال ۱۹۹۴ منتشر شد. گروه‌هایی مانند Weezer، Green Day، Blink-182 و  The Offspring از نمایندگان برجسته این سبک بودند که تأثیر زیادی بر موسیقی دهه ۱۹۹۰ گذاشتند.

 

زیرسبک‌ های هوی متال

در دنیای هوی متال، علاوه بر سبک‌های اصلی، زیرسبک‌های متنوعی نیز وجود دارد که ویژگی‌های خاص خود را دارند. این زیرسبک‌ها هرکدام با ترکیب عناصری از سایر ژانرها، صدای منحصر به فردی ایجاد کرده‌اند. در ادامه به معرفی برخی از این زیرسبک‌ها می‌پردازیم:

آناکرو پانک (Anarcho-punk) 

موسیقی پانک که به‌طور صریح از آنارشیسم و مبارزه با سیستم‌های سرکوبگر حمایت می‌کند و معمولاً بر پیام‌های اجتماعی و سیاسی تمرکز دارد.

گروه‌های معروف آناکروپانک: Crass، Subhumans ،Conflict.

کرسِت پانک (Crust punk)

ترکیبی از پانک راک انگلیسی و متال، با اشعار بدبینانه و انتقادی که به مسائل اجتماعی و سیاسی می‌پردازد.

گروه‌های معروف کرست پانک: Doom ،Extreme Noise Terror، Nausea.

گرایند کور (Grindcore)

ترکیبی از متال سنگین و پانک هاردکور، با ویژگی‌هایی مانند نویزهای بسیار زیاد، ریتم‌های سریع و صدای تیز که به‌طور کلی بسیار خشن و تهاجمی است.

گروه‌های معروف گرایند کور: Napalm Death، Carcass ،Agoraphobic Nosebleed.

متال کور (Metalcore)

ترکیبی از متال شدید و هاردکور، با استفاده از ویژگی‌های هر دو ژانر برای ایجاد موسیقی پرقدرت و پرانرژی.

گروه‌های معروف متال کور: Killswitch Engage ،As I Lay Dying ،Parkway Drive.

مات‌کور (Mathcore)

نوعی متال با ریتم‌های پیچیده و الگوهای زمانی غیرمعمول که بر اساس تغییرات ناگهانی و پیچیدگی‌های ریتمی شناخته می‌شود.

گروه‌های معروف مات کور: The Dillinger Escape Plan ،Converge ،Botch.

دث‌کور (Deathcore)

ترکیب متالکور و دث متال، که ویژگی‌هایی چون صدای سنگین‌تر و استفاده از تکنیک‌های دث متال را با ساختارهای متالکور ترکیب می‌کند.

گروه‌های معروف دث کور: Whitechapel ،Job for a Cowboy.

محبوب‌ ترین آهنگ‌ های هوی متال

آهنگ‌های معروف هوی متال هر کدام بخشی از تاریخ و هویت این سبک موسیقی را نشان می‌دهند. محبوب‌ترین آهنگ‌های هوی متال:

Black Sabbath – War Pigs
از آلبوم Paranoid (1970) 

Metallica – Master of Puppets
از آلبوم Master of Puppets (1986) 

Iron Maiden – The Number of the Beast
از آلبوم The Number of the Beast (1982) 

Judas Priest – Painkiller
از آلبوم Painkiller (1990) 

Slayer – Raining Blood
از آلبوم Reign in Blood (1986) 

 موسیقی هوی متال با ترکیب خلاقانه‌ای از گیتارهای سنگین، صدای خشن و اشعار اجتماعی و سیاسی، توانسته است نقشی ویژه در تاریخ موسیقی و جامعه ایفا کند. این سبک موسیقی نه تنها برای طرفدارانش یک فضای احساسی و هویت‌بخش ایجاد کرده، بلکه در بسیاری از جنبش‌ها و تحولات فرهنگی نیز نقشی پررنگ داشته است. بنابراین، هوی متال همچنان به‌عنوان یک زبان موسیقی آزاد ادامه می‌دهد و همواره برای مخاطبان خود پیام‌های منحصر به فردی را به همراه دارد.