گیتار الکتریک
گیتار الکتریک
ساختمان گیتار الکتریک
ارتعاشات وارده بر سیمهای گیتار توسط قطعهای به نام پیکاپ به سیگنالهای الکتریکی تبدیل میشود. در واقع پیکاپ همانند یک میکروفون عمل میکند، با این تفاوت که چون یک سیستم مغناطیسی است فقط ارتعاشات سیم فلزی گیتار را دریافت کرده و آنها را به صورت سیگنال صوتی درمیآورد. از طریق پیکاپ سلکتور میتوان پیکاپ مورد نظر را انتخاب کرد، سپس سیگنالها از طریق یک سیم به تقویتکننده صدا (آمپلی فایر) فرستاده و تقویت میشوند، همچنین با استفاده از افکت موجود در آمپلی فایر و یا تهیه شده بصورت جداگانه میتوان فرکانس و سیگنال صدای گیتار را تغییر داد و سر انجام صدای تقویتشده توسط یک یا چند بلندگو پخش میشود. در ابتدا گیتارهای الکتریکی تنها یک پیکاپ داشتند، اما امروزه با دو تا سه پیکاپ ساخته میشوند.ین ساز را از نظر بدنه میتوان به دو دسته کلی تقسیم کرد: بدنه توپر و بدنه توخالی. گیتارهای بدنه توخالی مورد استفاده نوازندگان جاز قرار میگیرد، در صورتی که بدنه توپر عموماً در موسیقی راک و متال کاربرد دارد.معمولاً گیتارهای الکتریکی شش سیم دارند. بعضی نیز دارای ۱۲ سیم میباشند که هرجفت با یک نت کوک میشود، منتهی با اکتاوهای متفاوت.
اجزای گیتار الکتریک
الف) سرِ دسته گیتار
۱٫۱. پیچهای کوک
۱٫۲. تنظیمکننده دسته
۱٫۳. نگهدارنده و راهدان رشتهها Floyd Ross
۱٫۴. خرک Nut
ب) دسته
۲٫۱. تخته انگشتگذاری Frets Board - Finger Board
۲٫۲. علامتهای نشان شدهٔ شیار زیر سیم
۲٫۳. شیارهای پرده
۲٫۴. بندگاه یا مفصل دسته
ج) بدنه
۳٫۱. زَخمهگاه
۳٫۲. رابط یا پل زَخمهگاه
۳٫۳. زینها
۳٫۴. پل گیتار
۳٫۵. کوککننده پشتی و سیم گیر (زه گیر)
۳٫۶. بازوی یا دسته لرزش Vibrator
۳٫۷. کلید گزینشگر زَخمهگاه (پیکاپ)
۳٫۸. پیچهای تنظیمکننده صداها و آواها
۳٫۹. خروجی یا رابط تیآراس
۳٫۱۰. تسمه بند
د) سیمها
۴٫۱. سیمهای بم
۴٫۲. سیمهای زیر
نوازندگی و اجرا گیتار الکتریک
گیتار الکتریک را مانند گیتار یا روی پا میگذارند و یا ایستاده آن را افقی نگه میدارند و مینوازند. بر روی دستهی ساز٬ فرتهای مختلف کشیده شدهاند که محل قرارگیری انگشتها را مشخص میکنند. نوازنده دست چپ خود را بر روی این دستهی ساز حرکت میدهد. با دست راست نیز با پیکها از سیم های مختلف صدا درمیاورند.
تاریخچه گیتار الکتریک
ایدهی پیدایش گیتارهای الکتریکی از آنجا آغاز شد که در همنوازیها صدای گیتار آکوستیک در بین صدای سازهای دیگر مانند بیس و درامز گم بود و به وضوح شنیده نمیشد. در نتیجه در صدد آن برآمدند تا صدای گیتار را تقویت کنند که بهترین راه برای این کار استفاده از علم الکترونیک بود. در حدود دهه ۳۰ میلادی گیتارهای الکتریکی وارد موسیقی شدند. این اتفاق پدید آورندهٔ انقلابی در صدا و تکنولوژی بود که تا امروز نیز ادامه دارد. با پیدایش راک اند رول در دهه ۵۰ میلادی، گیتارهای الکتریکی به سرعت در موسیقی جا باز کردند و به یکی از فراگیرترین سازهای تاریخ مبدل شدند. معمولاً در گروههای راک دو نوازنده گیتار الکتریک وجود دارد که یک نفر ملودیها را مینوازد (با گیتار لید) و دیگری ریتمها را (با گیتار ریتم).